MERHAMETİNDEN ÖPERİM

Merhaba canım,

Geçen yıl bugün benim kırılma noktamdı. Beni en iyi hissettiren, bu zamana kadar gerçekten mutlu eden tek gönül  insanıydın. Üzdüğün de oldu ama bana kendimi o kadar iyi hissettiriyordun ki kendimi bulutların üzerinde gibi hissediyordum. Yaşadık, iyi günlerimizde oldu, kötü günlerimizde. Ama dönüp dolaşıp birbirimiz bulduk.  Her zaman iyi hatırlayacağım, yüzümde koca bir gülümsemeye sebep olanım, seni geçen yıl bugün toprağa verdim. Ölüm acı, o kadar acı ki seni toprağa koyarlarken içimden bir şeyi de gömmüş gibi hissettim. Öyle bir boşluk ki bu nasıl insanla dolsun?   Bana hep sabır derdin.. Şimdi neye sabredeyim yokluğuna mı? Bir daha hiç göremeyecek olmama mı?

Yüzüme saatlerce dokunurdun, bakardın.. Neden bakıyorsun derdim. Yüzünün her karesini ezberlemek için derdin. O an, sana tekrar aşık olurdum. Ezberini bozma olur mu? Kavuşacağız elbet bir gün. Biz yine karşılaşırız. Merhametli, güzel yürekli, güzel bakan, güzel hissettiren adam.. Sayende kendimin değerini biliyorum. Sen benim hiç kapanmayan yaram olarak kalacaksın. O yaraya da hep yüzümden eksik etmediğin o gülümsemeyle karşılık vereceğim. Biliyorum sen gelmez oldun. Ben de gidemez oldum. Tahammülümü bilirdin çoktu oysa, benim artık tahammülüm de kalmadı kimseye. Senden sonra mutlu da olamadım zaten. Bana dünyanın en güzel kadınıymışım gibi hissettirdiğin için, papatyaları ve beni çok sevdiğin için, bana kendini güzel hatırlattığın için çok teşekkür ederim. Sana minnettarım. Gittin ama hala senden çok şey öğreniyorum. Beni yine bırakıp gittiğin için çok kızgındım. Ama artık kızmıyorum. Çünkü; yine bir yerlerde kavuşacağımıza eminim.. Ama sen yine de arada bir rüyama gel, göster kendini olur mu?. Merhametinden öperim. Rahat uyu.